Door naar Java

Halo sayang orang,

Op 15 oktober ben ik naar Tirtaganggha gegaan. Tirtaganggha is een piep klein dorpje op Bali en ligt tussen groene rijstvelden en rijst terrassen. Ik wilde hierheen omdat ik het waterpaleis wilde bezoeken. De oorspronkelijke afkomst van de legende van waterpaleis Tirtagangga is dat de mensen geloven dat het heilige water onder de Rijasa Boom komt. De gemeenschap van deze omgeving heeft de boom deze naam gegeven. Het paleis van Tirtagangga is gebouwd door de koning van Karangasem Amlapurian in 1947. De koning en zijn familie gebruikten het waterpaleis om te rusten en te relaxen. Nu wordt het door de lokale bevolking gebruikt om te douchen en te zwemmen. Er staat nu alleen nog een klein gebouw onder de banyan boom.
Het grondwater bij het paleis, dat heilig water is, mag alleen worden gebruikt voor tempelfestivals of voor ceremonies met heilig Rijasa water. Dit heilige water komt uit de grond onder de Rijasa boom. Er zijn op verschillende plekken heilig water die een verschillende betekenis hebben zoals heilig water voor lichaam en geest.

Ik kwam hier aan rond half 12 s’middags na een reis van 1,5 uur met een bemo (klein busje dat mensen vervoerd) vanaf Padang Bay. Toen ik aankwam was het moeilijk om een kamer te vinden, omdat het zo´n klein dorpje is zijn er niet veel plaatsen om te slapen en bijna alles was vol. Maar na een tijdje te hebben gezocht had ik dan eindelijk een kamer gevonden in Nusa Prima. Ik had mazzel, de laatste vrije kamer. :-) Nusa Prima is een hotel boven op een heuvel met uitzicht op de rijstvelden. Superuitzicht! De kamer stelde niet veel voor er stond een bed in het midden en er was een koude douche. Maar goed genoeg voor 1 nachtje voor de prijs van 100.000 RP, dat is ongeveer 7,50 euro.

Heb toen mijn spullen in het hotel gelegd en ben naar het waterpaleis gelopen. Hier kwam ik Gusti tegen, een man die mensen rondleid hier in de omgeving en die in een klein dorpje verderop woont. Hij heeft me het waterpaleis laten zien wat erg mooi was en is met mij door de rijstvelden gelopen helemaal ophoog boven op de berg. Dit was een erg leuke wandeling, erg mooi die rijstvelden om te zien en een hele speciale ervaring om er ook nog eens een paar uur doorheen te lopen. Daarna zijn we door het dorpje gelopen waar hij woont en hebben we wat gedronken bij mensen die hij kent. Toen heb ik afscheid genomen van Gusti en ben terug gelopen naar mijn hotel.

De volgende dag heb ik een bemo genomen naar Bukti, volgens mij heb ik weer veel te veel betaald aan de man van de bemo, maar ja, de mensen hier denken omdat ik blank ben en toerist dat ik rijk ben en ik word van alle kanten “genaaid” om het zo maar te zeggen. Maar goed ik snap het wel en vind het niet zo erg, de mensen hier verdienen 200.000 rupiah of minder per maand, dat is 16 euro per maand!! Dus als het andersom zou zijn geweest zou ik precies hetzelfde hebben gedaan.

De rede dat ik naar Bukti ging was omdat daar Nederlandse mensen wonen die ik wilde bezoeken. Dit zijn de oom en tante van Dave een vriend van mij uit Den Bosch. De rit duurde zo´n 3 uurtjes. Toen ik in Bukti aankwam bij Jeannette en Govert stond ik versteld van hoe ze wonen….wauw! Ze wonen in een loeigrote villa meteen aan de zee..echt een klein paradijsje!! Jeannette en Govert zijn 66 en 70 jaar oud en hele lieve aardige mensen. Ik mocht hier 2 dagen gratis slapen in een mooie luxe kamer wat ik erg lief vond van ze. Heb daar heerlijk geslapen maar werd alleen weer wakker s’ nachts van die hanen hier op het eiland.

Omdat hanengevechten hier legaal zijn zijner weet ik hoeveel hanen op het eiland. Iedereen heeft er wel een paar en sinds ik op Bali verbleef werd ik iedere dag wel keer wakker van het gekukeleku van die beesten.Ik heb 2 heerlijke dagen gehad bij Jeannette en Govert, ben verwend met lekker eten en Govert heeft me leren snorkelen. Eerst in het zwembad, want het was in het begin even wennen aan het anders ademen en wat ik moest doen als er water in de snorkel kwam maar na een uurtje “les” zijn we de zee in gegaan. Geweldig wat ik toen heb gezien, vele tropische vissen en koralen. De een nog mooier dan de ander. Echt super om te snorkelen dat ga ik zeker vaker doen.

Na 2 dagen bij deze lieve mensen te zijn geweest heb ik een ticket geregeld bij een toeristen bureau omdat ik Bali wilde verlaten en door wil naar Java. Omdat ik maar een 30 dagen visa heb ga ik verder reizen omdat ik meer van Indonesië wil zien.

Om half 6 s’ avonds vertrok mijn bus vanaf Singaraya te Bali naar Probobolingo te Java. Het was een lange reis, en ook een niet zo´n leuke reis. Ik zat in de stoel achter de chauffeur en zag hem dus in de spiegel. Iedereen in de bus lag te slapen behalve ik, ik kan nooit slapen in een bus, en daardoor zag ik dat de chauffeur steeds weg sukkelde tijdens het rijden. Dit was niet zo leuk. Heb het tegen hem gezegd maar hij verstond geen Engels dus heb ik de hele reis op het puntje van mijn stoel gezeten en de chauffeur in de gaten gehouden. Heb hem af en toe op z’n schouder getikt als ik weer zag dat hij weg sukkelde maar hij snapte niet wat ik bedoelde. Ik was erg blij toen we om 3 uur s’nachts heelhuids aankwamen op Java.

Toen ik aan kwam ben ik meteen doorgegaan naar Vulkaan Bromo met een toeristen maatschappij. Vulkaan Bromo is prachtig…..we kwamen daar om vier uur s ‘nacht aan om de zon op te zien komen. Het was daar erggg koud maar het was een super ervaring. ..adembenemend het landschap daar.

De Bromo is de bekendste vulkaan op het eiland Java. De berg is met 2392 meter zeker niet de hoogste berg van de regio, maar de ligging is wel zeer bijzonder. De vulkaan ligt samen met twee andere vulkanen in een zandzee van 8 bij 10 kilometer. De Bromo maakt deel uit van het Tenggermassief en is gelegen in het Nationaal park Bromo Tenner Semeru dat in Oost- Java ligt.

De tour duurde tot 9 uur s’morgens.Ben daarna weer naar Probolingo gebracht en heb daar de bus genomen naar Malang. Een grote stad op Java. Deze rit duurde zo’n 2,5 uur.

Op Bali is iedereen hindoeïstisch maar op Java is iedereen moslim en dat merkte ik meteen dat verschil. Ik kwam s’middags aan in de stad en omdat ik nog geen slaapplaats had moest ik op zoek met m’n backpack op m’n rug. Ik was volgens mij de enige blanke in de stad, tenminste heb er geen 1 gezien en had ook nog eens een te bloot topje aan voor de moslims. Werd van alle kanten aangestaard en er werd over me gepraat dat zag en voelde ik. Mensen lachten me zelfs uit. Voelde me even niet zo op mijn gemak in deze stad. Na lang zoeken en zweten heb ik eindelijk een hotel gevonden.

Een fijn hotel, heb een luxe kamer met tv, warm water en Wi-Fi (internet) op de kamer. Voor maar 140000 rupiah, dat is ongeveer 11 euro. Ik heb hier al mijn was met de hand gewassen en omdat ik zoveel gereisd had en een nacht niet had geslapen ben ik dan ook erg vroeg gaan slapen die dag.

Ik ben af en toe de stad in gegaan maar voel me nog steeds niet echt op mijn gemak in deze stad. Het eten is hier wel heel erg goedkoop dus dat is wel fijn…12000 rupiah kost een bord lekker warm eten, dat is nog geen euro. Ik ben veel op mijn kamer, lekker aan het internetten of filmpje op mijn pc aan het kijken, ben nog best moe van de nacht overslaan enz. Ik blijf hier 3 nachten om uit te rusten en op internet wat dingen voor mijn reis uit te zoeken kijk dan weer wat ik verder ga doen.

Cinta Carin xxx